Αντιπροσωπεία του τμήματος Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ επισκέφθηκε σήμερα την
Αμυγδαλέζα, το κέντρο δηλαδή που κρατούνται μετανάστες χωρίς χαρτιά, μετανάστες
και πρόσφυγες που βρίσκονται στη διαδικασία της εθελούσιας επιστροφής μέσω του
ΔΟΜ ή και στη διαδικασία επανένωσης οικογενειών.
Στην αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ ήταν οι βουλεύτριες Ελένη Σταματάκη, Αφροδίτη Σταμπουλή, τα μέλη της Πολιτικής Γραμματείας Κατερίνα Κνήτου, Πάνος Λάμπρου και οι Φώτης Ανδρεόπουλος και Λένα Κουγέα. Παρών ήταν, επίσης, ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη Τζανέτος Φιλιππάκος.
Η αντιπροσωπεία συζήτησε αναλυτικά με τη διοίκηση της Αμυγδαλέζας, ενώ κατά τη διάρκεια της επίσκεψης μίλησε με μεγάλο αριθμό μεταναστών και προσφύγων, τόσο για τις συνθήκες όσο και για την εύλογη απορία τους, που αφορά την πολύμηνη παραμονή τους στο χώρο, παρότι η πλειοψηφία από αυτούς δεν έχει υποπέσει σε κάποιο αξιόποινο αδίκημα και συνεπώς δεν υπάρχει λόγος κράτησης.
Αν και σε σχέση με το παρελθόν, οι συνθήκες κράτησης έχουν σαφώς βελτιωθεί -ελάχιστα θυμίζει το “Νταχάου” επί ημερών Νέας Δημοκρατίας-, απόρροια μιας συστηματικής δουλειάς από το προσωπικό, τους αλληλέγγυους και τις οργανώσεις που βρίσκονται στο χώρο, παραμένουν προβλήματα, κυρίως αυτά που προκύπτουν από το καθεστώς ομηρίας ανθρώπων που δεν διαθέτουν χαρτιά ή διαθέτουν, αλλά αναμένουν για μεγαλύτερο διάστημα από το αναμενόμενο την επανένωση ή την εθελούσια επιστροφή.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η αντιπροσωπεία του τμήματος Δικαιωμάτων, θεωρεί ότι ιδιαίτερα τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα που πράγματι χρήζουν απόλυτης προστασίας, δεν έχουν καμία θέση σε κλειστά κέντρα κράτησης ακόμα και αν αυτά είναι προσωρινές λύσεις λίγων ημερών μέχρι να βρεθεί ανοιχτή δομή φιλοξενίας. Τα ασυνόδευτα παιδιά, οι ανήλικοι, που βιώνουν τραυματικά την εγκατάλειψη της πατρίδας, τη διαδρομή των χιλίων κινδύνων μέχρι να φτάσουν στη γη της ... επαγγελίας, χρειάζεται να βρουν μια μεγάλη αγκαλιά, ένα σπίτι, μια οικογένεια και ασφαλώς όχι κέντρα κράτησης, συρματοπλέγματα, μικρότερες ή μεγαλύτερες φυλακές.
Από την πλευρά μας θα κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας ώστε να μη χρειάζεται εγκλεισμός ούτε μίας ημέρας μέχρι το παιδί να οδηγηθεί σε ασφαλή και συμβατό με την ηλικία και τις ανάγκες του χώρο.
Η Αμυγδαλέζα, μπορεί να μη θυμίζει την “Αμυγδαλέζα”, να έχουν γίνει αρκετά βήματα εξανθρωπισμού, απέχει όμως από το επιθυμητό. Απέχει από ένα χώρο, που θα ζουν άνθρωποι για μικρό χρονικό διάστημα και όχι για μήνες και που εκεί θα μπορούν να καλύπτουν τις ανάγκες δημιουργικής απασχόλησης, ψυχαγωγίας και μόρφωσης.
Στην αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ ήταν οι βουλεύτριες Ελένη Σταματάκη, Αφροδίτη Σταμπουλή, τα μέλη της Πολιτικής Γραμματείας Κατερίνα Κνήτου, Πάνος Λάμπρου και οι Φώτης Ανδρεόπουλος και Λένα Κουγέα. Παρών ήταν, επίσης, ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη Τζανέτος Φιλιππάκος.
Η αντιπροσωπεία συζήτησε αναλυτικά με τη διοίκηση της Αμυγδαλέζας, ενώ κατά τη διάρκεια της επίσκεψης μίλησε με μεγάλο αριθμό μεταναστών και προσφύγων, τόσο για τις συνθήκες όσο και για την εύλογη απορία τους, που αφορά την πολύμηνη παραμονή τους στο χώρο, παρότι η πλειοψηφία από αυτούς δεν έχει υποπέσει σε κάποιο αξιόποινο αδίκημα και συνεπώς δεν υπάρχει λόγος κράτησης.
Αν και σε σχέση με το παρελθόν, οι συνθήκες κράτησης έχουν σαφώς βελτιωθεί -ελάχιστα θυμίζει το “Νταχάου” επί ημερών Νέας Δημοκρατίας-, απόρροια μιας συστηματικής δουλειάς από το προσωπικό, τους αλληλέγγυους και τις οργανώσεις που βρίσκονται στο χώρο, παραμένουν προβλήματα, κυρίως αυτά που προκύπτουν από το καθεστώς ομηρίας ανθρώπων που δεν διαθέτουν χαρτιά ή διαθέτουν, αλλά αναμένουν για μεγαλύτερο διάστημα από το αναμενόμενο την επανένωση ή την εθελούσια επιστροφή.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η αντιπροσωπεία του τμήματος Δικαιωμάτων, θεωρεί ότι ιδιαίτερα τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα που πράγματι χρήζουν απόλυτης προστασίας, δεν έχουν καμία θέση σε κλειστά κέντρα κράτησης ακόμα και αν αυτά είναι προσωρινές λύσεις λίγων ημερών μέχρι να βρεθεί ανοιχτή δομή φιλοξενίας. Τα ασυνόδευτα παιδιά, οι ανήλικοι, που βιώνουν τραυματικά την εγκατάλειψη της πατρίδας, τη διαδρομή των χιλίων κινδύνων μέχρι να φτάσουν στη γη της ... επαγγελίας, χρειάζεται να βρουν μια μεγάλη αγκαλιά, ένα σπίτι, μια οικογένεια και ασφαλώς όχι κέντρα κράτησης, συρματοπλέγματα, μικρότερες ή μεγαλύτερες φυλακές.
Από την πλευρά μας θα κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας ώστε να μη χρειάζεται εγκλεισμός ούτε μίας ημέρας μέχρι το παιδί να οδηγηθεί σε ασφαλή και συμβατό με την ηλικία και τις ανάγκες του χώρο.
Η Αμυγδαλέζα, μπορεί να μη θυμίζει την “Αμυγδαλέζα”, να έχουν γίνει αρκετά βήματα εξανθρωπισμού, απέχει όμως από το επιθυμητό. Απέχει από ένα χώρο, που θα ζουν άνθρωποι για μικρό χρονικό διάστημα και όχι για μήνες και που εκεί θα μπορούν να καλύπτουν τις ανάγκες δημιουργικής απασχόλησης, ψυχαγωγίας και μόρφωσης.