Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2018

Ελένη Σταματάκη: “ Τα σκάφη, να αξιοποιηθούν για την οικονομική ανάπτυξη των μικρών νησιωτικών περιοχών και να δοθούν στις επόμενες γενιές ως ένα στοιχείο λαϊκής παράδοσης ”


 
Σε μια προσπάθεια διάσωσης των παραδοσιακών ξύλινων αλιευτικών σκαφών το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κάλεσε δήμους και φορείς να αναλάβουν την «υιοθέτηση», την έκθεση, διατήρηση και συντήρησή τους.


Από το 1994, όταν ξεκίνησε η εφαρμογή του Μέτρου 6.1.10 «Οριστική παύση των αλιευτικών δραστηριοτήτων» που αφορά στη Δράση «Διάλυση αλιευτικού σκάφους» και μέχρι σήμερα, έχουν αποσυρθεί συνολικά 4.542 αλιευτικά σκάφη και καταστράφηκαν 763 από αυτά. Τα υπόλοιπα είτε «αργοπεθαίνουν» εγκαταλελειμμένα σε καρνάγια που δεν λειτουργούν και σε μικρά λιμάνια, είτε χρησιμοποιούνται από λίγους πιστούς και συναισθηματικά δεμένους με την ιστορία τους. Πρόκειται για σκάφη με ιδιαίτερη πολιτιστική και πολιτισμική αξία, τα οποία πρέπει να διασωθούν. Η πρωτοβουλία του Υπουργείου μπορεί να αποτελέσει ένα πρώτο βήμα για την αξιοποίηση των παραδοσιακών σκαφών, με σκοπό τη διάσωση και ανάδειξη της ναυτικής και ναυπηγικής κληρονομιάς της χώρας μας. 


Τα παραδοσιακά σκάφη θα μπορούσαν να μείνουν στη θάλασσα, να αξιοποιηθούν στον τουρισμό, τον πολιτισμό, ακόμα για μεταφορές ανάμεσα σε μικρά νησιά, εφόσον πληρούνται συγκεκριμένοι κανόνες. Ακόμα, στο πλαίσιο της προσπάθειας ανωτατοποίησης των ναυτικών σπουδών, που σχεδιάζει το Υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, θα μπορούσε να συμπεριληφθεί η ένταξη της ξυλοναυπηγικής τέχνης, καθώς και της εξειδίκευσης κυβερνητών - ναυτικών παραδοσιακών σκαφών, σε ακαδημαϊκά προγράμματα σπουδών και παράλληλα να δοθεί η δυνατότητα στα ανενεργά καρνάγια, ιδιαίτερα των νησιών μας, όπως των Σπετσών και της Ύδρας να ξεκινήσουν νέα δραστηριότητα και να λειτουργήσουν σαν κέντρα πρακτικής εκπαίδευσης της ναυπηγικής αυτής δραστηριότητας.

Η βουλεύτρια Α΄ Πειραιά και Νήσων, Ελένη Σταματάκη, εκφράζει τη στήριξή της στην θετική πρωτοβουλία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, η οποία συμβάλλει στη διάσωση των παραδοσιακών σκαφών. Είναι μια πράξη σεβασμού στην παράδοση, η οποία πρέπει να έχει συνέχεια για να διατηρηθούν τα σκάφη, να αξιοποιηθούν για την οικονομική ανάπτυξη των μικρών νησιωτικών περιοχών και να δοθούν στις επόμενες γενιές ως ένα στοιχείο λαϊκής παράδοσης.