Παρέμβαση της Ελένης Σταματάκη στη συνεδρίαση της υποεπιτροπής για θέματα των ατόμων με αναπηρία της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Ισότητας, Νεολαίας και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου με θέμα «Δομές Κοινωνικής Φροντίδας για ΑμεΑ (ΣΥΔ, ΚΔΗΦ, ΚΔΑΠ ΜΕΑ)»
«Το μεγάλο στοίχημα της επόμενης δεκαετίας στην ανάπτυξη πολιτικών κοινωνικής προστασίας και φροντίδας των ανθρώπων με αναπηρία, είναι πως θα βρεθούν τρόποι να στηριχθούν τα άτομα με αναπηρία και οι οικογένειές τους. Έχω βιώσει την αγωνία γονέα με παιδί με αναπηρία. Το παιδί πλησίαζε σχεδόν τα χρόνια του γονέα, αλλά που θεωρείται πάντα παιδί, είναι ένα αιώνιο παιδί. Την αγωνία του γονέα, τι θα γίνει το παιδί όταν εγώ δεν θα υπάρχω πια και δεν θα μπορώ να το συντηρήσω. Τη δέσμευση του γονέα αυτού, που ήταν δεμένος με αλυσίδα στο πόδι και στο χέρι με το παιδί του για πάρα πολλά χρόνια. Δεν μπορούσε να το αφήσει στιγμή. Δεν μπορούσε να έχει προσωπική ζωή. Δεν μπορούσε να έχει κοινωνική ζωή, γιατί ήταν δεμένος πάντα με το παιδί του που δεν μπορούσε να το αφήσει. Άρα, λοιπόν, είναι πάρα πολύ σημαντικές οι υπηρεσίες που προσφέρουν τα κέντρα αυτά και πρέπει οπωσδήποτε να τα ενισχύσει η Πολιτεία.
Η ανάπτυξη κέντρων δημιουργικής απασχόλησης, ημερήσιας φροντίδας και προστατευμένης εργασίας σε συνδυασμό με υπηρεσίες ολιγοήμερης διανομής μπορούν να απαντήσουν στην ανάγκη των οικογενειών για ελεύθερο χρόνο, προσωπική και κοινωνική ζωή και να ενισχύσουν την απόφαση της οικογένειας να κρατήσει στους κόλπους της το ανάπηρο άτομο.
Δεν έχω την αίσθηση ότι μιλάμε για κάτι καινούριο. Υπάρχουν και λειτουργούν ανάλογες δομές, χώροι αυτόνομης, ημιαυτόνομης ή και πλήρως υποστηριζόμενης κατοικίας, κυρίως από συλλόγους γονέων. Αυτό που χρειάζεται είναι η συστηματική και οργανωμένη παρέμβαση και ο έλεγχος των παρεχόμενων υπηρεσιών.
Τα κύρια χαρακτηριστικά ενός τέτοιο συστήματος, μπορούν να είναι:
1. Να σχεδιάζεται, αναπτύσσεται, υλοποιείται σε αντικειμενική κατά το δυνατόν και πιστή καταγραφή των δεδομένων.
2. Να υλοποιείται σε τοπικό επίπεδο με ταυτόχρονη στήριξη και έλεγχο σε κεντρικό επίπεδο.
3. Να επιδιώκει και ενισχύει την παραμονή των ατόμων στις οικογένειες τους με την ενίσχυση των οικογενειών.
4. Να υπάρχει αλληλοσυσχέτιση και αλληλοσυμπλήρωση χωρίς επικαλύψεις των υπηρεσιών εκπαίδευσης και των κοινωνικών υπηρεσιών.
5. Να συνδυάζεται η αναγκαία προσαρμογή και ευελιξία, με την απαιτούμενη σταθερότητα πόρων και συνθηκών εργασίας.
Επίσης, έχω βιώσει και βιώνω την αγωνία των εκπαιδευτικών και των εργαζομένων στα ΚΔΑΠ, με την εργασιακή ανασφάλεια που έχουν εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Κάνουμε μία μεγάλη προσπάθεια, οι Βουλεύτριες και οι Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ με τους αρμόδιους Υπουργούς, δηλαδή με τον Υπουργό Εσωτερικών και Διοικητικής Μεταρρύθμισης, αλλά και με τον Υπουργό Επικρατείας για να μπορέσουμε το επόμενο χρονικό διάστημα και πιθανά μέχρι το τέλος του χρόνου, να λύσουμε αυτό το θέμα της ανασφάλειας των εργαζομένων, να μπουν στον καινούριο προϋπολογισμό του 2020, γιατί ο προϋπολογισμό του 2019 έχει κλείσει και δεν μπορούν να ενταχθούν εκεί. Θα προσπαθήσουμε να έχουν ασφαλείς και μόνιμες θέσεις εργασίας, για να συνεχίσουν να προσφέρουν αυτό το έργο που είναι πολύ σημαντικό.
Σε κάθε περίπτωση το θέμα είναι πάρα πολύ σοβαρό, αφορά χιλιάδες οικογένειες και σχετίζεται με την ποιότητα της δημοκρατικής συγκρότησης της κοινωνίας μας. Οι εμπειρίες σας είναι πολύτιμες και θα σας ακούσουμε με πολύ προσοχή.»
