Η Ομιλία στη Βουλή (18/3/15) της Ελένης Σταματάκη για το νομοσχέδιο για τη λήψη άμεσων μέτρων για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης πατήστε ΕΔΩ
Το
προτεινόμενο Σχέδιο Νόμου είναι το πρώτο ανάχωμα στη μάχη ενάντια στη λαίλαπα
της ανθρωπιστικής κρίσης. Αποτελεί χρέος της κυβέρνησης να φέρει πρώτο
για συζήτηση το νομοσχέδιο για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης
και χρέος του
κοινοβουλίου να ψηφίσει
αυτό το νομοσχέδιο.
Η χώρα μας τα τελευταία χρόνια γνωρίζει πρωτόγνωρα φαινόμενα φτώχειας και
εξαθλίωσης. Η ανεργία ανέρχεται σε εξωφρενικά ποσοστά, ιδιαίτερα στους νέους
και στις γυναίκες. Πολλά νοικοκυριά σήμερα μπορεί να μην έχουν κανέναν εργαζόμενο και καθόλου πόρους, ενώ ένα μεγάλο
ποσοστό του πληθυσμού αδυνατεί να καλύψει πλέον τις βασικές του ανάγκες.
Τα μέτρα που λαμβάνονται, με το νομοσχέδιο για την αντιμετώπιση της
ανθρωπιστικής κρίσης είναι μέρος ενός συνολικού πολιτικού σχεδιασμού για να
ορθοποδήσει ο λαός και να ενταχθούν οι άνεργοι και επισφαλώς εργαζόμενοι στην
αγορά εργασίας και στην κοινωνία. Ο άμεσος στόχος αυτού του νομοσχεδίου είναι η
στήριξη όσων ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, ώστε να μπορούν να
καλύψουν τις βιοτικές τους ανάγκες, ενώ ο μακροπρόθεσμος στόχος του είναι
η βελτίωση του βιοτικού επιπέδου, η κοινωνική συνοχή και η
οικονομική ανάπτυξη.
Όσον αφορά
στην πόλη του Πειραιά η κρίση
εμφανίζεται μέσα από τα υψηλά ποσοστά ανεργίας και τη φτωχοποίηση της τοπικής
κοινωνίας. Κομβικοί τομείς απορρόφησης εργατικού δυναμικού στην πόλη του Πειραιά,
όπως η ναυτιλία και το εμπόριο έχουν πληγεί από την κρίση, η ανεργία
καλπάζει, οι αποδοχές και οι εργασιακές σχέσεις δοκιμάζονται σκληρά, πολλά
καταστήματα, μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις κλείνουν.
Το ιστορικό κέντρο της πόλης, όπου ο κλάδος του εμπορίου ευημερούσε και
αναπτυσσόταν, σήμερα γεμίζει με κενά, σκοτεινά ισόγεια. Κάτω από τα
στέγαστρα και τις εσοχές των καταστημάτων κοιμούνται άστεγοι, ενώ άνθρωποι
σκυμμένοι πάνω από τους κάδους ψαχουλεύουν στα σκουπίδια.
Στην πόλη μας εγκαινιάζονται δομές που δεν υπήρχαν στο παρελθόν, καθώς
οι δημότες, που αδυνατούν να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες, πληθαίνουν.
Είναι χαρακτηριστικά τα φαινόμενα των ανθρώπων που σχηματίζουν ουρές έξω από
τις εκκλησίες για να φάνε στο συσσίτιο,
των αστέγων, που στους χώρους αναμονής του λιμανιού μετατρέπουν τα καθίσματα σε
αυτοσχέδια κρεβάτια, των μαθητών στα σχολεία που λιποθυμούν από την πείνα, των
δημοτών που συνωστίζονται στη ΔΕΗ για να
επανασυνδέσουν το κομμένο ρεύμα.
Την ίδια στιγμή οι κάτοικοι της πόλης και οι συλλογικότητες
αυτοργανώνονται και απαντούν δυναμικά στις νέες συνθήκες, συλλέγοντας ρούχα και
τρόφιμα για τις άπορες οικογένειες, στήνοντας αγορές χωρίς μεσάζοντες ενάντια
στην ακρίβεια των τροφίμων, καθώς και
αλληλέγγυα ιατρεία και κοινωνικά φροντιστήρια.
Αυτές είναι μόνο κάποιες
όψεις των νέων συνθηκών που δημιούργησε η κρίση στην πόλη και τους
κατοίκους της. Και η εικόνα αυτή, υπάρχει σε πολλές πόλεις της χώρας. Πρόκειται
για μια νέα πραγματικότητα που δεν έπεσε από τον ουρανό.
Όλα τα παραπάνω δημιουργήθηκαν από τις ασκούμενες πολιτικές των
απερχόμενων κυβερνήσεων που με την βαθιά λιτότητα και τα σκληρά μέτρα οδήγησαν
στην εξαθλίωση τον ελληνικό λαό. Αυτοί που σήμερα μιλούν και ασκούν κριτική στο
νομοσχέδιο της κυβέρνησης, χαρακτηρίζοντας τα μέτρα «ψίχουλα», είναι αυτοί που
ψήφισαν τα μνημόνια και οδήγησαν τον ελληνικό λαό στη λιμοκτονία.
Στο πλαίσιο μιας συνολικής προσπάθειάς για την καταπολέμηση της
ανθρωπιστικής κρίσης, που δεν τελειώνει, αλλά αρχίζει από αυτό το νομοσχέδιο,
επιτυγχάνονται τα εξής:
· διασφαλίζεται η συνεργασία
των δράσεων, για βοήθεια σε ευπαθείς ομάδες που υλοποιούνται από
όλους τους φορείς σε μια συντονισμένη προσπάθεια κοινωνικής ανασυγκρότησης.
Είναι πολύ σημαντική αυτή η συνεργασία, καθώς παύει ο ανταγωνισμός που υπήρχε
ανάμεσα στις δομές και λύνονται αρκετά
τεχνικά προβλήματα.
· συνυπολογίζονται και αξιοποιούνται τα υφιστάμενα προγράμματα και όλα τα χρηματοδοτικά εργαλεία στα
πλαίσια μιας συνολικής και ολοκληρωμένης στρατηγικής για την αντιμετώπιση
της ανθρωπιστικής κρίσης, στον αντίποδα της προηγούμενης κυβέρνησης που
δημιούργησε την κρίση, κατέστρεψε τον κοινωνικό ιστό της χώρας, οδήγησε
εκατομμύρια κόσμου στη φτώχεια και μετά έπαιρνε μέτρα για ν’
αντιμετωπίσει τα ολέθρια αποτελέσματα της πολιτικής της!
Ειδικότερα,
για τα μέτρα που περιλαμβάνονται στο πρώτο κεφάλαιο του νομοσχεδίου, δηλαδή η δωρεάν επανασύνδεση και
παροχή ηλεκτρικού ρεύματος, το επίδομα ενοικίου για την εξασφάλιση στέγης και η
επιδότηση σίτισης σε νοικοκυριά αποτελούν τρεις βασικούς πυλώνες, πάνω στους
οποίους χτίζεται η προσωπική και συλλογική αξιοπρέπεια, το κοινωνικό κράτος, το
κράτος δικαίου και αλληλεγγύης:
Κανένας άνθρωπος χωρίς στέγη, κανένας άνθρωπος χωρίς τροφή, κανένας
άνθρωπος στο σκοτάδι.
Σε αυτά τα μέτρα θα μπορούσε να προστεθεί και ελπίζω να γίνει πολύ
σύντομα, η ρύθμιση για τη δωρεάν μετακίνηση ανέργων στα μέσα μαζικής μεταφοράς.
Επίσης στα Μ.Μ.Μ. θα πρέπει να
προστεθούν και τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια για τα νησιά μας.
Τα μέτρα που υιοθετούνται με το νομοσχέδιο για την ανθρωπιστική κρίση
είναι η αρχή. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η ανθρωπιστική κρίση
είναι αποτέλεσμα των μέτρων λιτότητας των προηγούμενων κυβερνήσεων, που αφαίμαξαν τον ελληνικό λαό και ο ΣΥΡΙΖΑ
εκλέχτηκε για να βγάλει τη χώρα απ'την κρίση αυτή, για να ασκήσει μια
διαφορετική πολιτική που έχει επίκεντρο τη δημοκρατία και τα συμφέροντα των
πολλών. Όμως, για να ζωντανέψει ξανά ένα δάσος που κάηκε, χρειάζεται
προσπάθεια, χρόνος, πίστη και υπομονή. Ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει μια νέα αρχή, βαδίζοντας
βέβαια σε δύσβατα μονοπάτια, έχουμε όμως στήριγμα μας τον ελληνικό λαό
και θα τα καταφέρουμε.
Σταματάκη Ελένη
Βουλευτής Α΄ Πειραιά –ΣΥ.ΡΙΖ.Α